Lees hier de verhalen over de reis naar Sri Lanka.
Foto’s
Bekijk onze foto’s in deze diavoorstelling.
Dag 23: Colombo, de laatste dag
Vandaag is het tijd om de koffers weer in te pakken en te vertrekken richting Colombo. Kumar staat ons om 10.15 op te wachten. We checken snel uit en bedanken nog voor de hulp die we gekregen hebben met het uitprinten van de e-tickets. Vervolgens rijden we in ruim 2 uur naar Colombo. Op de heenweg stoppen we even voor thee bij Kumar thuis. Kumar is blij z’n vrouw en kleinkinderen te zien, want die heeft hij de afgelopen 3 weken moeten missen.
Na de thee rijdt Kumar ons langs verschillende bezienswaardigheden in de stad, o.a. Het nieuwe Lotus theater en het Witte Huis.
We gaan de vroege middag spits vermijden door tussen 12:30 en 14:30 te shoppen bij Odel en lunchen voor de verandering op de fastfoodplaza bij het warenhuis.
Daarna gaan we naar Barefoot, een winkel waar Nanna over heeft gelezen. Het is inderdaad een leuke zaak met veel mooie stoffen, decoratieve snuisterijen en een theeschenkerij. De prijzen liggen behoorlijk hoger dan bij Odel, je ziet hier dan ook geen Srilankanen. Natuurlijk moeten we nog even langs een gewone supermarkt voor arrack en pickles. Als we uitgeshopt zijn gaan we naar Kumar’s huis, waar zijn vrouw een diner voor ons klaar maakt. We zetten tijdens de thee een fles arrack op tafel met een mooie fooi voor Kumar, die veel te druk is met zijn kleinkinderen. Natuurlijk neemt hij het tussendoor wel in ontvangst.
Het regent dat het giet, maar we maken het gezellig onder het afdak op het dakterras op de bovenste verdieping. De zoon van Kumar heeft beloofd om ons naar het vliegveld te rijden, dus Kumar drinkt ook een drankje mee. Uiteraard eten we rijst met curry van gedroogde vis, maniok en jackfruit. Ze zijn even het bestek vergeten en Mathieu eet rustig verder met z’n rechterhand. Bij elk bord staat keurig een schaaltje water met citroen, dus het zal wel zo horen. Kumar merkt echter de vergissing snel op en regelt bestek voor ons. Is toch handiger.
Rond een uurtje 11 is het tijd om te vertrekken richting vliegveld. Het afscheid is zeer hartelijk.
Ons vliegtuig vertrekt om 2.55 en dan is onze vakantie weer voorbij……..
Dag 22: Hikkaduwa
We vertrekken na het ontbijt naar Hikkaduwa, dit is vanaf Induruwa ongeveer 35 km langs de kust naar het zuiden. We willen een snorkeltripje maken en Kumar gaat het regelen bij Deep Blue Diving. We willen een motorboot met iemand erop die de hele tijd bij ons blijft. Dat lijkt even lastig, hun voorstel om ons bij het rif te droppen en ons na 2 of 3 uur weer op te halen wijzen we met grote afkeur af. We kennen de situatie niet en bovendien veiligheid eerst!
Na wat heen en weer gepraat gaat het toch gebeuren. Wij lopen via Mama’s naar het strand en 10 minuten later is er iemand van Deep Blue Diving met een schipper. We klimmen aan boord van een kleine motorboot met glazen bodem en varen naar het rif een paar honderd meter verderop. Onze schipper legt uit hoe het rif in elkaar zit en waar we wel en niet naartoe moeten. Sommige stukken vlak bij de rotsen kunnen we maar beter vermijden vanwege onregelmatige golfslag.
We gaan het water in en zien behoorlijk wat vissen. Na een rondje gezwommen te hebben rusten we uit op de boot. Aan boord komen is best lastig zonder trap, zeker voor Nanna, die heeft daar al haar kracht voor nodig. Uiteindelijk lukt het, maar er wordt wel even een trap geregeld. We gaan na de pauze weer het water in en zwemmen een rondje om een paar rotspartijen. We vinden een plek met veel vissen en blijven daar een poosje rondhangen. Wel jammer dat het koraal hier erg is aangetast door de tsunami, eerst door de enorme golven en later door alle vuil wat in het water terecht kwam.
Als we moe zijn klimmen we weer aan boord, echt handiger zo’n trap. Onze schipper duikt even het anker op, want die zat vast, en we vertrekken richting het strand. Hier zijn ze een grote zeeschildpad aan het voeren en wij nemen er ook een kijkje. Best gaaf om zo’n groot beest even te voeren met wat zeewier en hem even op zijn rug te kriebelen.
Daarna laat onze schipper de interessante stukken langs het strand nog even zien. Er zijn hier grote velden met cabbage corals en qua vissen is hier ook van alles te zien.
Als ons tripje ten einde is nemen we afscheid; we geven slr 500,- fooi en daar is deze man best blij mee. Inmiddels is het tijd voor een biertje en lunch bij Mama’s beach restaurant. Mathieu bestelt weer de Mama’s special chopsuey met cashewnoten, deze is anders dan de vorige keer, met oa een halve krab erin, maar zeker niet minder lekker.
Na de lunch gaan we nog even snorkelen vanaf het strand. We worden aangesproken door een local die vind dat we flippers nodig hebben want het koraal is best scherp enzo…. Ok, dan….. We huren voor slr 800,- twee paar flippers en krijgen uitleg over welke route we het beste kunnen afleggen. Dat blijkt achteraf best handig, omdat diepe en te ondiepe stukken zich hier in een grillig patroon afwisselen. We zien hier echt veel vis, o.a. Picasso doktervissen, picasso triggervissen, papagaaivissen, gekleurde baarsachtigen, een murene en een schorpioenvis. Helaas zien we geen schildpadden, maar het snorkelen is hier minstens net zo goed als vanochtend op het rif.
Rond een uur 5 rijden we weer terug naar het hotel.
Dag 21: Induruwa
Vandaag worden we om 8.00 opgehaald door Kumar, want we gaan een boottochtje over de rivier maken. We rijden hiervoor naar Balapitiya. We stappen hier met zijn tweeën in een 12 persoons motorbootje en gaan de rivier op. Het is een behoorlijk brede monding waardoor de rivier meer iets heeft van een aaneenschakeling van meren. Het is er mooi, we varen hier en daar een stukje door de mangrove, de dichtheid van de begroeiing (boomwortels) is indrukwekkend. We zien weer Purple Faced Leaf Monkeys en nu eindelijk ook watermonitors. Deze grote varanen zijn niet bang uitgevallen en tot dichtbij te benaderen. Qua vogels zien we geen nieuwe soorten meer al stikt het er van de Blue Eared Kingfishers en Common Kingfishers en ook de Striated Heron zien we hier veel.
We gaan nog even aan land op het kaneeleiland en krijgen hier een demonstratie van hoe kaneel wordt gewonnen. Natuurlijk eindigt dit tafereel met de aanschaf van wat kaneelstokjes. Hierna varen we nog wat over het meer en maken een rondje om een eiland met tempel. Als we zeggen dat we daar niet per se aan land hoeven, gaan we weer terug. We hebben nu wel mooi de tijd om hier en daar nog te kijken naar vogels en de grote varanen.
Hierna rijden we naar Bentota waar we nog wat inkopen in de supermarkt en voor de drank gaan we naar de wine store. In de supermarkt verkopen ze namelijk geen alcohol. We kopen wat biertjes en proberen een fles Arrack te kopen voor thuis, maar die is bijna twee keer zo duur als normaal, dus laat maar zitten.
Nanna heeft in de Lonely Planet gelezen dat je bij Wunderbar goed kan eten, dus daar laten we ons heen brengen. Leuke plek met uitzicht op het strand en verse vis in de vitrine. We bestellen Mulligatawny soep (lekker pittig) en met z’n tweeën een hele Para-vis. We krijgen ook nog tomatensalade, (hartig) kokosbrood een een heel schaaltje knoflook erbij, Sri Lankaanse Aïoli:-)
Het is echt superlekker, het beste wat we gehad hebben in die drie weken.
Ook gaan we in Bentota proberen om een snorkeltripje te regelen, maar er wordt ons verteld dat het water te troebel is om dat hier te doen. Jammer, maar in Hikkaduwa zag het er wel erg goed uit, dus we besluiten om daar morgen heen te gaan.
Daarna is het tijd om te relaxen in het hotel. Na het eten worden we op de kamer gebeld door Kumar en hij vraagt of we even naar de lobby komen. Vreemd, is er iets aan de hand? Uiteindelijk blijkt dat hij, samen met nog twee chauffeurs, het muzikale entertainment van de dag verzorgen. Er is een gitaar en Kumar gebruikt de auto als drumstel. Uiteraard is er een beetje Arrack aanwezig en we vermaken ons prima. Beter dan die lullige slangenbezweerder van gisteren in het hotel 😉
Het hotel zit trouwens helemaal vol met Russen, maar die gedragen zich zo voorbeeldig, dat we ons afvragen waar al die verhalen toch vandaan komen………
Dag 20: Van Mirissa naar Induruwa
Vandaag verhuizen we naar ons laatste stekkie: Induruwa Beach Resort. Onderweg maken we een tussenstop in Galle, waar door de Nederlanders een fort is gebouwd in de VOC-tijd. Het stadje is leuk, er zijn leuke winkeltjes en we ontdekken een prima koffiebar. Een dubbele espresso, dat is weer eens wat anders dan die slappe Sri Lankaanse cowboykoffie. We komen terecht in The Old Mansion, wat ooit een Nederlands woonhuis was. Het is 350 jaar oud en nu hebben ze er een enorme privé collectie met allerlei oude spullen waaronder ook VOC porselein en Delfts Blauw. We bezoeken ook even de Nederlands hervormde kerk, hier zijn veel grafschriften in het oud Nederlands te zien.
Na Galle gaan wij verder richting het noorden. We lunchen onderweg in Hikkaduwa bij Mama’s, een sympathieke tent aan het strand. Van onder de palmbomen zien we het rif liggen en het is duidelijk een snorkel- en duikstek.
Tegen 16u arriveren we bij Induruwa Beach Resort, een groot wit hotel met voor onze smaak iets te veel bewaking bij de poort. Maar de poort gaat open dus we mogen naar binnen 😉
De kamer is fantastisch ruim en het balkon met uitzicht op het zwembad en de zee is prima. Toch zijn we een beetje teleurgesteld als blijkt dat de zee hier nogal troebel is en er niks te snorkelen valt, ook is er in de omgeving van het hotel geen vertier.
Dag 19: Weligama
We hebben met Kumar afgesproken dat we elkaar morgen om 8:30 zien. Dus we hebben de dag aan ons zelf. ‘s Ochtends gaat Mathieu eerst even rennen en zwemmen. Na het ontbijt nemen we de tuk-tuk naar Weligama. Het is er de gebruikelijke ratjetoe van winkels en stalletjes langs de weg. Alles is er te koop van verse vis tot sieraden en De Walt gereedschap. Het strand ligt er in een baai groter dan die van Mirissa, maar hier liggen vooral veel vissersboten (catamarans) op het strand en toeristen zijn er nauwelijks. Als de “Lion of Juda” de zee in wordt geduwd en wij er foto’s van staan te maken, wordt Mathieu gevraagd mee te helpen. Natuurlijk ga ik er voor en het levert naast nog meer foto’s ook een leuk praatje op met deze plaatselijke vissers. Ze bieden ons zelfs aan om mee te gaan, maar daar zien we maar vanaf aangezien ze voor een uurtje of 6 de zee op gaan met deze toch wel Spartaanse motorboot.
We lopen hier nog wat rond, zien tot onze verbazing een groepje Purple-faced Leaf monkeys in de bomen langs de weg. Volgens de boekjes zouden deze hier niet voorkomen.
Daarnaast komen we aan de weet dat er achter het Weligama Bay Beach Hotel een mooie spot is om te snorkelen boven een rif. Natuurlijk liggen onze spullen nog in de hotelkamer in Mirissa 
We nemen de tuk-tuk terug naar Mirissa, gaan wederom lunchen bij Paradise Beach Club en luieren lekker de rest van de middag.
Dag 18: Whale watching
Vandaag moesten we om 5.00 uur op, want we gaan walvisspotten. Kumar heeft ons naar Paradise Beach Club gebracht en vanaf daar zijn we naar de haven gereden. De vismarkt is in volle gang en het stinkt er geweldig! We hebben, zeker in vergelijking met anderen een vrij nieuwe boot, waar we met ongeveer 60 mensen opzitten. We raken direct aan de praat met John en Eva, een Engels-Pools stel. Zij hebben in de buurt van Bentota, midden in de jungle, een mooi huis gehuurd, voor maar €350,- per maand.
Na een uurtje zien we wat dolfijnen, waar we een poosje achteraan varen. Hierna is het nog een uurtje wachten, maar dan zien we toch echt een walvis. Als deze adem heeft gehaald duikt ie weer onder en zien we de staart (met zuigvissen) boven het water uitkomen. Een prachtig gezicht! Toch best ver weg en lastig te fotograferen vanaf een bewegende boot. Hopelijk zijn de foto’ s gelukt…….
Hierna zien we nog een walvis en dan wordt er rechtsomkeert gemaakt terug naar de haven. Onderweg nog wat spinnerdolfijnen gezien, waarvan er eentje een hele mooie sprong maakte (salto met dubbele schroef).
Teruggekomen zijn we gaan lunchen in de Paradise Beach Club, waar we Kumar ook nog tegenkomen. Morgen stond er nog een walvistripje gepland, maar daar zien we maar van af.
Verder gerelaxed op het strand.
Dag 17: Bijkomen van het feestje……..
Vandaag hebben we Kumar een vrije dag gegeven en hebben we lekker rustig aan gedaan op het strand.
Dag 16: Oudejaarsdag, van Weerawilla naar Hambantota?
Vandaag is het weer verhuisdag, jammer om deze mooie plek alweer te verlaten. Het plan is om naar Hambantota te gaan. Kumar staat om 8.30 weer klaar. Omdat Hambantota maar 25 kilometer rijden is, gaan we eerst langs de randen van Bundala kijken of er nog vogels zitten. In Bundala zelf staat zoveel water, dat het volgens onze jeepchauffeur niet echt veel zin had om naar het park te gaan. We rijden wat rond en stoppen regelmatig, maar zien geen nieuwe vogelsoorten. Wel zien we veel vogels ‘van bij ons’, zoals Grutto’s, Tureluurs en pleviertjes. Deze vogels overwinteren hier, geen verkeerde keuze :-). Onderweg worden we gewenkt door een veehoeder die ons vertelt dat er in de kreek even verderop een grote krokodil ligt. Helaas maakt de krokodil zich snel uit de voeten, zodat we hierna alleen zijn ogen en neus nog in het water zien.
Rond een uur of elf komen we aan bij het Peacock Hotel in Hambantota. Het is een vreselijk groot luxe hotel met veel bewaking voor de deur. Hambantota zelf is één grote bouwput, want er worden een vliegveld, een nieuwe haven en heel veel nieuwe wegen gebouwd. In het hotel krijgen we te horen dat we weer eens een supplement moeten betalen bovenop het halfpension voor oudejaarsavond à $35,- p.p. Kumar stelt direct voor om dan maar meteen naar Mirissa te gaan en dat lijkt ons een prima plan. Dit was toch al niet ons soort hotel.
Onderweg rijden we nog even door het Kalematiya Bird Sanctuary, daar zien we een paar Steenlopers en wat Kemphanen.
Rond een uurtje of 3 komen we in Mirissa aan bij het Sunset Beach Hotel. Het hotel is in verbouwing en onze kamer is bijna af. Gelukkig doet de airco het, alleen de Russische afstandsbediening is even wennen ;-).
Het strand is prachtig en levendig, met veel strandtentjes en nog een paar hotels aan het andere eind van de baai. Iedereen is bezig om zich klaar te maken voor oudejaarsavond. Zo te zien wordt het eerst gegrilde vis eten en daarna dansen. Geluidsinstallaties bij de strandtenten zien er indrukwekkend uit.
De avond verloopt ook zo. We regelen een tafeltje op het strand bij ons hotel en bestellen gegrilde vis, natuurlijk wel eerst even de verse waren geïnspecteerd, zag alle vis op de Blaak er ook maar zo uit! Er is ook Toddy een plaatselijk drankje, een soort palmwijn. Best lekker, maar de avond is nog lang ;-).
Na het eten lopen we over het strand en zoeken een relaxte tent uit. Hier en daar wordt al vuurwerk afgestoken en ook de vreugde vuren op het strand gaan aan. Na twaalf uur gaat het echt los, na elkaar innig gelukkig nieuwjaar gewenst te hebben, storten we ons er vol in. We dansen en hossen bij verschillende tenten. Om een uur of 3 is het mooi geweest en gaan we lekker slapen…….
